Wydawać by się mogło, że im człowiek inteligentniejszy, bardziej uzdolniony, lepiej wykształcony itp powinien proporcjonalnie odnosić więcej sukcesów. Tymczasem nie zawsze tak jest. Często wręcz jest tak, że to osoby o zdawałoby się mniejszych zasobach osiągają więcej.

Andrzej Strzałecki upatruje istoty twórczości we współdziałaniu trzech sfer ludzkiego funkcjonowania: poznawczej, osobowościowej i aksjologicznej.

Kto decyduje o wartości danego dzieła? Bardzo często jest tak, że to eksperci z danej dziedziny, naukowcy, krytycy itp. decydują o tym czy dana idea czy produkt ma jakąkolwiek wartość. Niestety zdarza się tak, że eksperci nie przyjmują nowych idei dopóki nie staną się starymi ideami.

Pojęcia twórczości i kreatywności funkcjonują w naszym języku i często są mylone, nadinterpretowane i nadużywane. Ale co tak naprawdę myśli przeciętny Kowalski używając tych pojęć?

Zadania dywergencyjne to takie, które nie mają jednego prawidłowego rozwiązania. Można je rozwiązać na wiele różnych sposobów i żaden z nich nie będzie ostateczny.

Dlaczego rozróżnienie tych dwóch pojęć jest istotne? Dlatego, że powszechne stosowanie ich zamiennie jako synonimów wprowadza wielokrotnie w błąd. Popularność zjawiska kreatywności doprowadziła do tego, że każdy ma na ten temat coś do powiedzenia i każdy się na tym zna. A skoro się zna to o tym mówi i pisze. I tu niestety bardzo często wychodzi na wierzch brak zrozumienia tematu, lub tylko pobieżne w nim rozeznanie. Na przykład to, że ktoś swoją wiedzę o kreatywności czerpie z wikipedii a stawia się w roli eksperta.